1. VN-milieu: Een derde van de landen beschikt niet over wettelijke normen voor de kwaliteit van de buitenlucht
Het Milieuprogramma van de Verenigde Naties heeft in een vandaag gepubliceerd evaluatierapport verklaard dat een derde van de landen in de wereld geen juridisch afdwingbare normen voor de luchtkwaliteit in de open lucht heeft afgekondigd. Waar dergelijke wet- en regelgeving bestaat, lopen de relevante normen sterk uiteen en zijn deze vaak inconsistent met de richtlijnen van de Wereldgezondheidsorganisatie. Bovendien heeft ten minste 31% van de landen die dergelijke normen voor de buitenluchtkwaliteit kunnen invoeren, nog geen enkele norm aangenomen.
Het UNEP “Controlling Air Quality: The First Global Air Pollution Legislation Assessment” werd uitgebracht aan de vooravond van de International Clean Air Blue Sky Day. Het rapport beoordeelde de luchtkwaliteitswetgeving van 194 landen en de Europese Unie, en onderzocht alle aspecten van het juridische en institutionele kader. Evalueer de effectiviteit van relevante wetgeving om ervoor te zorgen dat de luchtkwaliteit aan de normen voldoet. Het rapport vat de belangrijkste elementen samen die moeten worden opgenomen in een alomvattend bestuursmodel voor luchtkwaliteit dat in de nationale wetgeving moet worden overwogen, en biedt een basis voor een mondiaal verdrag dat de ontwikkeling van normen voor de kwaliteit van de buitenlucht bevordert.
Bedreiging voor de gezondheid
Luchtverontreiniging is door de WHO geïdentificeerd als het enige milieurisico dat de grootste bedreiging voor de menselijke gezondheid vormt. 92% van de wereldbevolking leeft op plaatsen waar de luchtverontreiniging de veilige grenzen overschrijdt. Onder hen lijden vrouwen, kinderen en ouderen in lage-inkomenslanden onder de ernstigste gevolgen. Recente onderzoeken hebben ook aangetoond dat er mogelijk een verband bestaat tussen de waarschijnlijkheid van nieuwe krooninfecties en luchtvervuiling.
Het rapport wees erop dat hoewel de WHO richtlijnen voor de luchtkwaliteit (buiten) heeft uitgevaardigd, er geen gecoördineerd en uniform juridisch kader bestaat om deze richtlijnen te implementeren. In minstens 34% van de landen is de buitenluchtkwaliteit nog niet wettelijk beschermd. Zelfs de landen die relevante wetten hebben ingevoerd, zijn de relevante normen moeilijk te vergelijken: 49% van de landen in de wereld definieert luchtvervuiling volledig als een bedreiging buitenshuis, de geografische dekking van luchtkwaliteitsnormen varieert, en meer dan de helft van de landen afwijkingen van de relevante normen toestaan. standaard.
Een lange weg te gaan
Het rapport wees erop dat de systeemverantwoordelijkheid voor het bereiken van luchtkwaliteitsnormen op wereldschaal ook erg zwak is: slechts 33% van de landen maakt de naleving van de luchtkwaliteit tot een wettelijke verplichting. Het monitoren van de luchtkwaliteit is van cruciaal belang om te weten of aan de normen wordt voldaan, maar minstens 37% van de landen/regio's heeft geen wettelijke vereisten om de luchtkwaliteit te monitoren. Ten slotte beschikt slechts 31% van de landen over wettelijke mechanismen om grensoverschrijdende luchtverontreiniging aan te pakken, ook al kent luchtverontreiniging geen grenzen.
Inger Andersen, uitvoerend directeur van het Milieuprogramma van de Verenigde Naties, zei: “Als we geen maatregelen nemen om de status quo, dat luchtvervuiling elk jaar zeven miljoen voortijdige sterfgevallen veroorzaakt, tegen 2050 te stoppen en te veranderen, zou dit aantal mogelijk kunnen zijn. Stijging met meer dan 50%.”
Het rapport roept meer landen op om krachtige wet- en regelgeving op het gebied van luchtkwaliteit in te voeren, waaronder het in wetten opnemen van ambitieuze normen voor luchtverontreiniging binnen en buiten, het verbeteren van wettelijke mechanismen voor het monitoren van de luchtkwaliteit, het vergroten van de transparantie, het aanzienlijk versterken van wetshandhavingssystemen en het verbeteren van de reacties op nationale en internationale problemen. Beleids- en regelgevingscoördinatiemechanismen voor grensoverschrijdende luchtverontreiniging.
2. UNEP: De meeste tweedehands auto's die door ontwikkelde landen naar ontwikkelingslanden worden geëxporteerd, zijn vervuilende voertuigen
In een vandaag gepubliceerd rapport van het Milieuprogramma van de Verenigde Naties wordt erop gewezen dat miljoenen tweedehands auto's, bestelwagens en kleine bussen die vanuit Europa, de Verenigde Staten en Japan naar ontwikkelingslanden worden geëxporteerd doorgaans van slechte kwaliteit zijn, wat niet alleen leidt tot een verergering van de luchtvervuiling , maar belemmert ook de inspanningen om de klimaatverandering aan te pakken. Het rapport roept alle landen op om de huidige leemten in het beleid op te vullen, de minimumkwaliteitsnormen voor tweedehands auto’s te verenigen en ervoor te zorgen dat geïmporteerde tweedehands auto’s schoon en veilig genoeg zijn.
Dit rapport, getiteld ‘Used Cars and the Environment-A Global Overview of Used Light Vehicles: Flow, Scale, and Regulations’, is het eerste onderzoeksrapport dat ooit is gepubliceerd op de mondiale markt voor gebruikte auto’s.
Uit het rapport blijkt dat er tussen 2015 en 2018 in totaal 14 miljoen tweedehands lichte voertuigen wereldwijd zijn geëxporteerd. Hiervan ging 80% naar lage- en middeninkomenslanden, en meer dan de helft naar Afrika.
UNEP-directeur Inger Andersen zei dat het opruimen en reorganiseren van de mondiale vloot de primaire taak is om de mondiale en lokale luchtkwaliteit- en klimaatdoelstellingen te bereiken. In de loop der jaren zijn steeds meer tweedehands auto's vanuit ontwikkelde landen naar ontwikkelingslanden geëxporteerd, maar omdat de daarmee verband houdende handel grotendeels ongereguleerd is, bestaat het grootste deel van de export uit vervuilende voertuigen.
Ze benadrukte dat het gebrek aan effectieve normen en regelgeving de belangrijkste oorzaak is van het dumpen van verlaten, vervuilende en onveilige voertuigen. Ontwikkelde landen moeten stoppen met het exporteren van voertuigen die hun eigen milieu- en veiligheidsinspecties niet hebben doorstaan en niet langer geschikt zijn om op de weg te rijden, terwijl importerende landen strengere kwaliteitsnormen moeten invoeren.
Het rapport wijst erop dat de snelle groei van het autobezit de belangrijkste factor is die luchtvervuiling en klimaatverandering veroorzaakt. Wereldwijd is de energiegerelateerde kooldioxide-uitstoot door de transportsector verantwoordelijk voor ongeveer een kwart van de totale mondiale uitstoot. Concreet zijn verontreinigende stoffen zoals fijn stof (PM2,5) en stikstofoxiden (NOx) uitgestoten door auto's de belangrijkste bronnen van stedelijke luchtvervuiling.
Het rapport is gebaseerd op een diepgaande analyse van 146 landen en constateert dat twee derde van hen een ‘zwak’ of ‘zeer zwak’ niveau van importcontrolebeleid voor tweedehands auto’s heeft.
Het rapport wijst er ook op dat landen die controlemaatregelen hebben geïmplementeerd (met name de leeftijd van voertuigen en emissienormen) op de import van tweedehands auto's, tweedehands auto's van hoge kwaliteit kunnen verkrijgen, waaronder hybride en elektrische voertuigen, tegen betaalbare prijzen.
Uit het rapport blijkt dat Afrikaanse landen tijdens de onderzoeksperiode het grootste aantal gebruikte auto’s importeerden (40%), gevolgd door Oost-Europese landen (24%), landen in Azië en de Stille Oceaan (15%), landen in het Midden-Oosten (12%) en Latijns-Amerikaanse landen (9%) .
Het rapport wijst erop dat inferieure tweedehandsauto's ook meer verkeersongevallen zullen veroorzaken. Landen als Malawi, Nigeria, Zimbabwe en Burundi die ‘zeer zwakke’ of ‘zwakke’ regelgeving voor tweedehands auto’s invoeren, kennen ook veel verkeersdoden. In landen die regelgeving voor tweedehands auto's hebben geformuleerd en strikt ten uitvoer hebben gelegd, hebben binnenlandse wagenparken een hogere veiligheidsfactor en minder ongevallen.
Met de steun van het Road Safety Trust Fund van de Verenigde Naties en andere instanties heeft UNEP de lancering gepromoot van een nieuw initiatief dat zich richt op het invoeren van minimale normen voor tweedehands auto's. Het plan richt zich momenteel eerst op Afrika. Veel Afrikaanse landen (waaronder Marokko, Algerije, Ivoorkust, Ghana en Mauritius) hebben minimumkwaliteitsnormen vastgesteld, en nog veel meer landen hebben interesse getoond om zich bij het initiatief aan te sluiten.
Het rapport wees erop dat er meer onderzoek nodig is om de impact van de handel in gebruikte voertuigen verder uit te werken, inclusief de impact van zware gebruikte voertuigen.
Posttijd: 25 oktober 2021